بهترین روشهای آبیاری

روش های آبیاری در مناطق خشک

در مناطق خشک دسترسی به آب بسیار محدود است. در این مناطق برای تولید محصولات کشاورزی روش های خاصی مانند کشاورزی دیم وجود داشته است. امروزه با پیشرفت تکنولوژی روش های جدید برای کشاورزی در مناطق خشک ارائه شده است. امروزه در این مناطق بیشتر از روش قطره ای یا میکرو برای آبیاری زمین های کشاورزی استفاده می شود.

بهترین روش آبیاری

امروزه بهترین روش های آبیاری در جهان به دلیل کم هزینه بودن و مصرف کم آب روش آبیاری قطره ای و روش آبیاری سنتر پیوت هستند. روش آبیاری قطره ای مصرف آب بسیار کمی دارد و بیشتر در مناطق گرم و خشک استفاده می شود. اما هزینه نگهداری از آن تا حدودی بالا است. در حالی که روش آبیاری سنتر پیوت علاوه بر کاهش مصرف آب، هزینه نگهداری پایینی نیز دارد.

انواع آبیاری بارانی

آبیاری بارانی روشی است که در آن باران توسط تعدادی از لوله ها در مزارع شبیه سازی می شود. در این روش به تجهیزاتی زیادی از جمله پمپ، آبپاش و شبکه لوله کشی نیاز است. در روش آبیاری بارانی، آب به صورت پرفشار از آبپاش ها خارج می شود. این روش آبیاری مزایایی زیادی را برای کشاورزان به همراه دارد. این مزایا شامل کاهش هزینه ها، توزیع مناسب آب میان گیاهان، کاهش مصرف آب، مناسب برای انواع مزارع و استفاده در شرایط مختلف آب و هوایی است. آبیاری بارانی انواع مختلفی دارد که عبارتند از:

• کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک
• کلاسیک نیمه متحرک
• کلاسیک کاملا ثابت
• کلاسیک کاملا متحرک
• آبپاش غلتان
• سیستم آبیاری سنترپیوت
• سیستم آبیاری متحرک خطی
• سیستم آبیاری ارابه ‌ای یا گان

اهمیت استفاده از روش های آبیاری

آبیاری زمانی شروع می شود که بارندگی کافی در آن منطقه وجود نداشته باشد یا زمانی که عدم اطمینان در مورد زمان باریدن باران وجود داشته باشد. بدون باران یا آبیاری به عنوان جایگزین، محصولات زراعی رشد خوبی نخواهند داشت که این امر می تواند منجر به کمبود غذا یا قحطی در آن منطقه شود.

بسیاری از مناطق جهان به طور طبیعی دارای آب و هوای خشک هستند. روش های آبیاری وظیفه تبدیل کردن این گونه زمین ها به زمین های قابل کشت را بر عهده داشته اند. امروزه حدود ۱۸ درصد از زمین های زراعی جهان در حال حاضر آبیاری می شود. آبیاری همچنین مسئول به ارمغان آوردن بیشترین بهره از زمین های کشاورزی است که به طور سنتی پس از برداشت بیکار می مانند.

گسترش روش های آبیاری باعث شده است که اکوسیستم‌ های بیابانی مانند اردن و اسرائیل کشاورزی را برای تامین افزایش تقاضای غذا بدون وابستگی به باران گسترش دهند. آبیاری، به طور پیش فرض و در بسیاری از موارد، زمانی استفاده می شود که میزان بارندگی کافی نباشد. با این حال، می توان آن را در هر زمانی اعمال کرد، حتی اگر بارندگی کافی برای افزایش بهره وری محصول وجود داشته باشد.

آبیاری تضمین می کند که تولید غذا بدون توجه به فصل یا شرایط آب و هوایی ادامه داشته باشد. این بدان معناست که درآمد و اشتغال مستمر در بسیاری از مناطق وجود دارد و در نتیجه فقر کاهش می یابد. افزایش قابل توجه درآمد حاصل از آبیاری به این معنی است که اقتصاد می تواند به رشد خود ادامه دهد.